ယဥ္ေက်းေသာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတိုင္း၌ လက္ခံက်င့္သံုးၾကေသာက်င့္၀တ္မ်ားရိွၾကသည္။ က်င့္၀တ္ဆိုသည္ လူလူ ခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာ၌ က်င့္သံုးသင့္၊ လိုက္နာသင့္ေသာစည္းကမ္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းက်င့္၀တ္တို႔သည္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာႏွင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လူမႈကိစၥအ၀၀တြင္ က်င့္သံုးအပ္ေသာစရဏတရားမ်ားပင္ ျဖစ္သညိ။ စရဏတရားဟူသည္ မွန္ကန္ေသာ၊ ေကာင္းေသာအလုပ္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္တတ္ေသာ စာရိတၱ၊ ကိုယ္က်င့္ တရားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ေလာကီအလိမၼာႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ၾကီးပြားေရးကို အလိုရိွေသာလူသားတိုင္းသည္ ဘ၀ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရားတို႔ကိုလည္း သိရိွထားသင့္ပါသည္။
က်င့္၀တ္မ်ားကို ျပစ္ပယ္၍ စာရိတၱေဖာက္ျပန္မႈမ်ားကို ျပဳက်င့္လာၾကသည္ႏွင့္အမွ် အေျခခံယဥ္ေက်းမႈတို႔ ပ်က္စီးကာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ပ်က္ယြင္းသြားႏိုင္သည္။ ထို႔အတြက္ ေလာကလူသားတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးသင့္ သည့္အေျခခံက်င့္၀တ္နီတိမ်ားကို ပညာရွင္မ်ားစြာတို႔က ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ရွင္ေတာ္ ျမတ္ဘုရားကလည္း ေလာကီေၾကာင္းဆိုင္ရာနီတိမ်ားကို ေဒသနာမ်ားစြာ ေဟာၾကားခဲ့သည္။ ေဒသနာမ်ားစြာမွ ပရာဘ၀သုတ္လာ ပ်က္စီးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းတရား (၂၀) ကိုသိရိွ၍ ဆင္ျခင္ေရွာင္ရွားကာ ပ်က္စီးျခင္းေဘး မွကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ။
ပရာဘ၀(၁) - တရားကိုလိုလားေတာင့္တသူသည္ ၾကီးပြားရ၏။
တရားကိုိုမလိုလားမေတာင့္တသူသည္ ပ်က္စီးရ၏။
တရားဆိုသည္မွာ ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ထုတ္ေဖာ္ၫႊန္ျပ က်င့္သံုးၾကသည့္ အက်င့္လမ္းမွန္ျဖစ္သည္။ တရားကိုလိုလားသူသည္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားထား၍ မိမိမႏွစ္သက္ေသာအမႈကို သူတစ္ပါးအားမျပဳျခင္း၊ ကိုယ္ ႏွင့္ယွဥ္၍ ေမတၱာထား ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ လြယ္ကူစြာေျပာရလွ်င္ ငါးပါးသီလကို ေစာင့္ထိန္းျဖည့္က်င့္လ်က္ သူတစ္ပါးတို႔အား ပ်က္စီးေအာင္ကုန္းတိုက္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းစြာဆဲဆိုျခင္း၊ အေျပာင္အပ်က္ သူတစ္ပါးဆင္းရဲ ေအာင္ေျပာဆိုျခင္းတို႔မွေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္ တရားႏွင့္အညီ ေနထိုင္သူသည္ လူအမ်ား၏ ၾကည္ညိဳေလးစား ခံရျပီး ၾကီးပြားတိုးတက္ႏိုင္ေပသည္။ တရားကိုမႏွစ္သက္သူတို႕မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္အျဖစ္ မၾကီးပြားႏိုင္သည့္ အျပင္ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ေစႏိုင္ပါသည္။
ပရာဘ၀(၂) - လူမိုက္ကို ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။
အေၾကာင္းအက်ဳိး၊ အေကာင္းအဆိုးကို မခြဲျခားတတ္သူကို လူမိုက္ဟုေခၚသည္။ လူမိုက္သည္ မိမိသူတစ္ပါး အက်ဳိးမရိွေအာင္၊ မျငမ္းခ်မ္းေအာင္၊ ဆင္းရဲေအာင္ျပဳတတ္သည္။ ထိုသို႕ေသာလူမိုက္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံျခင္းသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ပင္" တံငါနားနီးတံငါ မုဆိုးနားနီးမုဆိုး " ဆိုသကဲ့သို႔ မေကာင္းမႈကို ႏွစ္သက္ ေစမိ၊ ျပဳမိတတ္ေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေပါင္းသင္းအပ္ေပ။
ပရာဘ၀(၃) - ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္း၌ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္းမရိွသူသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။
လူတို႔၏စိတ္သေဘာသည္ မေကာင္းမႈ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္ၾကရာ အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္ သူေတာ္ေကာင္းကို မေကာင္း ထင္၍ မသူေတာ္ကိုပင္ အေကာင္းထင္တတ္ၾကသည္။ အမွန္ေဟာေျပာဆံုးမသူကို အျပစ္ျမင္တတ္ၾကသည္။ ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ပိႏၷဲသီးကဲ့သို႔အျပင္ပန္း အျမင္မလွေသာ္လည္း အတြင္းသေဘာမွာ ေမႊးပ်ံ႕ ခ်ဳိျမိန္ေနေပသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ေကာင္းေစခ်င္ေသာဆႏၵျဖင့္ ဆိုဆံုးမႈမ်ားကို အဆိုး မျမင္ဘဲ ႏွစ္သက္လက္ခံၾကရေပမည္။
ပရာဘ၀(၄) - သူယုတ္သူမိုက္တို႔၏စကားကို ႏွစ္သက္သူသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ကိုယ္က်င့္တရားမည္မွ်ပင္ပ်က္စီးေစကာမူ " ေငြမ်ားတရားႏိုင္ " ဆိုေသာ ဒုစ႐ိုက္လႊမ္းမိုးခ်ိန္တြင္ သူယုတ္ သူမိုက္တို႔သည္ မိမိကိုယ္က်ုိးရိွမည္ဆိုပါက မေျပာ၀ံ့မဆို၀ံ့ေသာစကားမရိွ၊ စကားသံခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္ မာယာပိုတတ္ ၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူယုတ္သူမိုက္တို႔၏စကားကို ႏွစ္လိုနားေယာင္မိလွ်င္ ၎တို႔၏ လွည့္စားေကာက္က်စ္ မႈကိုခံရ၍ ပ်က္စီး္ၾကရသည္။
ပရာဘ၀(၅) - အအိပ္စံုမက္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏အေၾကာင္းျဖစ္၏။
ေစာေစာအိပ္ထျပဳက်င့္ျခင္းသည္ က်န္းမာေၾကာင္း၊ အလုပ္ျပီးစီးေၾကာင္းျဖစ္သည္။ အအိပ္စံုမက္သူသည္ အက်ဳိးမဲ့အိပ္ျခင္းျဖင့္္ အေရးၾကီးေသာ၊ ျပီးစီးသင့္ေသာကိစၥမ်ားမျပီးျခင္း၊ ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းမ်ားေၾကာင့္ စီးပြားဥစၥာ မ်ားဆံုး႐ံႈးတတ္သည္။
ပရာဘ၀(၆) - ပြဲလမ္းသဘင္လိုက္စားျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ပြဲလမ္းသဘင္လိုက္စားသူသည္-
၁- အရာရာတြင္ ေပါ့ေလ်ာ့၍ အခ်ိန္ကိုအခ်ည္းႏွီးကုန္ေစျခင္း
၂- ေဆာင္ရြက္ရမည့္လုပ္ငန္းမ်ားလစ္ဟင္း၍ ရသင့္သည့္အက်ဳိးမရျခင္း
၃- ရိွျပီးသားပစၥည္းမ်ားကုန္ဆံုးျခင္း
၄- မေကာင္းေသာသူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းမိ၍ မေကာင္းေသာ အေလ့မ်ားလိုက္စားမိျခင္း
၅- ေပ်ာ္ပြဲရိွစဥ္စိတ္ရိွ၍ ေသြးသားမညီညြတ္သည္ကို သတိမရျခင္း
၆-ေပ်ာ္ပြဲျပီးေသာအခါ စိတ္ႏွလံုးမခ်မ္းေျမ့ကာ ေရာဂါမ်ား၏ႏွိပ္စက္မႈကိုခံရျခင္း စသည့္အက်ဳိးဆုတ္ယုတ္မႈမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ ေလသည္။
ပရာဘ၀(၇) - ထၾကြလံု႕လ ၀ီရိယမရိွျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
လံု႔လေရွ႕ထားၾကိဳးစားသူသည္ ၾကံစည္ေဆာင္ရြက္သမွ် ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ ၀ီရိယနည္းပါးကာ မၾကိဳးစား ခ်င္သူမွာ သူ တစ္ပါး၏ေနာက္တြင္သာက်န္ရစ္ကာ မၾကီးပြားႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾကီးပြားလိုသူသည္ လံု႔လ၀ီရိယ ေရွ႕ထားကာ ၾကိဳးစားၾကရေပ မည္။
ပရာဘ၀(၈) - ပ်င္းရိထိုင္းမိႈင္းျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ပ်င္းရိသူသည္ အတတ္ပညာကို သင္ၾကားရယူႏိုင္ျခင္းမရိွ၊ အတတ္ပညာမရိွသူသည္ ဥစၥာဓနလည္းမရရိွႏိုင္။ အတတ္ပညာ၊ ဥစၥာဓနမရိွသူသည္ အေဆြခင္ပြန္းလည္းမရိွျဖစ္ရကာ ဘ၀အၫႊန္႔တံုး၍ လာဘ္လာဘမ်ား ဆံုး႐ံႈးပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ႏိုင္သည္။
ပရာဘ၀(၉) - အမ်က္ေဒါသတံခြန္ေထာင္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေဒါသၾကီးမား ေမတၱာဓာတ္နည္းပါးသူသည္ ေဒါသဓာတ္၏ေလာင္ျမိဳက္မႈေၾကာင့္ စိတ္ႏွလံုးေအးခ်မ္းမႈကို မရေပ။ မိမိပတ္၀န္း က်င္ရိွသူမ်ားကိုလည္း ကူးစက္ေလာင္ျမိဳက္တတ္ေပသည္။ လတ္တေလာအေနျဖင့္ ေဒါသေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမွာလည္း ၾကည္လင္ျခင္းမရိွ၊ ႐ုပ္ဆင္းမွာ ၾကည့္မေကာင္းေသာအသြင္သို႔ ေျပာင္းလဲသြား သည္။ ေဒါသသည္ လူမုန္းမ်ားေစေသာ၊ ႐ိုင္းစိုင္းေစေသာတရားျဖစ္ရာ သတိျပဳေရွာင္ရွားသင့္ေပသည္။
ပရာဘ၀(၁၀)- အရြယ္လြန္၍ အိုမင္းေသာမိဘႏွစ္ပါးကို ေကြ်းေမြးျပဳစုႏိုင္စြမ္းရိွပါလ်က္ မျပဳစုမလုပ္ေကြ်းျခင္း သည္ ပ်က္စီးျခင္း ၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
မိဘတို႔သည္ ေကၽြးေမြးပညာေပးသည့္အျပင္ ပစၥည္းဥစၥာအေမြကိုလည္းေပးတတ္ၾကေသာ အနႏၱေက်းဇူးရွင္ မ်ားျဖစ္ရာ ထိုမွ်ေလာက္ေက်းဇူးၾကီးသူတို႔ အေပၚေက်းဇူးမသိ၊ ေက်းဇူးကန္းလွ်င္ မ်က္ေမွာက္သံသရာတြင္ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးႏိုင္သည္။
ပရာဘ၀(၁၁) - ရဟႏာၱ၊ ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ားႏွင့္ ဖုန္းေတာင္ယာစကာတို႔အား မဟုတ္မမွန္ေျပာၾကား၍ လိမ္လည္ျခင္း သည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဤသည္မွာ ရဟန္းသံဃာမွစ၍ သူေတာင္းစားအထိ အလႉခံပုဂၢိဳလ္တို႔အား လိမ္လည္ျခင္းမျပဳဘဲလႉမည္ဟု ၀န္ခံ ထားလွ်င္ အမွန္တကယ္မလႉဒါန္းျခင္း သာသနာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို အလြဲသံုးစားျပဳျခင္းတို႕ ကိုေရွာင္ၾကဥ္ရန္ ဆိုလိုျခင္းျဖစ ္သည္။
ပရာဘ၀(၁၂) - ပစၥည္းဥစၥာေပါမ်ားပါလ်က္ သူတစ္ပါးတို႔အား ေ၀ငွမသံုးစြဲဘဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
" ေပးကမ္းျခင္းသည္ ခ်စ္ေဆးမည္၏ " ဆိုသည့္အတိုင္း အလႉဒါနေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္းကိုျပဳသူသည္ ေျခြရံ ေပါင္းသင္းေပါမ်ားကာ စီးပြားအၾကံအစည္မ်ားေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။ ႏွေျမာ၀န္တိုစိတ္ၾကီးကာ တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္ျခင္းသည္ လူခ်စ္လူခင္ နည္း၍ စီးပြားကိုဆုတ္ယုတ္ေစမည္။
ပရာဘ၀(၁၃) - အမ်ဳိးအႏြယ္မာန္ျဖင့္ ခက္ထန္ျခင္း၊ ပစၥည္းမာန္ျဖင့္ခက္ထန္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
လူသည္ ပုထုဇဥ္သဘာ၀မိုက္မဲတတ္ေသာေၾကာင့္ အေျခလွလွ်င္မာန္မာနတက္တတ္ၾကသည္။ မာနသည္ မိမိကိုယ္မိမိ ပင့္ေျမႇာက္၍ အထင္ၾကီးေစတတ္သည္။ မာန္မာနၾကီးသူသည္ မိမိကိုယ္ကို အထင္ၾကီးစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔အား အထင္ေသးႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတတ္ရာ လူအမ်ား၏အျမင္ကတ္ျခင္းခံရတတ္သည္။ မာန္မာန သည္ ေလာက၏မုန္းေဆးၾကီးအစစ္ျဖစ္သည္။
ပရာဘ၀(၁၄) - မိန္းမလိုက္စားလြန္က်ဴးျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ကာမဂုဏ္၌ လြန္စြာအလိုၾကီးသူသည္ ပစၥဳပၸန္တြင္ လူအမ်ား၏ ျပစ္တင္ျငိဳျငင္ျခင္းကိုခံရ႐ံုသာမက ၎တို႔ သည္-
၁- မက်န္းမာျခင္း
၂- အသက္တိုျခင္း
၃- မၾကီးပြားျခင္း
၄- စိတ္သေဘာထားေသးသိမ္ျခင္း
၅- ပညာဥာဏ္ႏုံနဲ႔ျခင္း
၆- ဗဟုသုတနည္းပါးျခင္း
၇- မ်ဳိးဆက္သု္း၍ အမ်ဳိးကိုမေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ျခင္း စသည့္အက်ဳိးဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ႏိုင္ေလသည္။
ပရာဘ၀(၁၅) - ယစ္မ်ဳိးလြန္ၾကဴးေသာက္စားမူးယစ္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
အရက္ေသာက္ျခင္း၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးမီွ၀ဲျခင္း၏ ဆိုးက်ဳိးမ်ားမွာ -
၁- စီးပြားဥစၥာ ပ်က္စီးျခင္း
၂- ျငင္းခုန္ ခိုက္ရန္ျဖစ္ျခင္း
၃- ေရာဂါမ်ားျခင္း
၄- နာမည္ဆိုးထြက္ျခင္း
၅- ရွက္ဖြယ္ အဂၤါၾကီးငယ္ေဖာ္ျပတတ္ျခင္း
၆- ပညာဥာဏ္အားနည္းျခင္း တို႔ျဖစ္ရာ ေရွာင္ရွားဆင္ျခင္သင့္ေပသည္။
ပရာဘ၀(၁၆) - ေလာင္းကစားၾကဴး၍ ရသမွ်ေသာပစၥည္းကို သံုးျဖဳန္းျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေလာင္းကစားျပဳသူသည္ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို မတရားရလိုသူျဖစ္သည္။ ေလာင္းကစားျခင္းသည္ အႏိုင္ရ ေသာအခါ ေလာဘတက္၍ မ်ားစြာႏိုင္လိုကာ ႐ံႈးေသာအခါတြင္လည္း ႏိုင္အံ့ႏိုးႏိုးျဖင့္ ေလာင္းကစားသံသရာမွ မ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ဘဲ ပ်က္စီးရတတ္သည္။
ပရာဘ၀(၁၇) - မိမိ၏ မယား၌ မတင္းတိမ္ႏိုင္ျခင္း၊ ျပည့္တန္ဆာမတို႔၌ ေပ်ာ္ပါးျခင္း၊ သူတစ္ပါးမယားတို႔၌ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ျပည့္တန္ဆာမ၌ သြားလာ၀င္ထြက္ျပဳျခင္းကား
၁- ဂုဏ္က်က္သေရဆုတ္ယုတ္ျခင္း
၂- ေငြေၾကးဥစၥာကုန္ျခင္း
၃- ေသေလာက္ေသာ အနာေရာဂါရျခင္းတို႔ျဖစ္တတ္သည္။
` သူတစ္ပါးမယားကို ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ေသာ ပရဒါရကံ၏ ဆိုးက်ဳိးကား-
၁- အပါယ္ငရဲ၌ ၾကာရွည္စြာျဖစ္ရျပီး မိန္းမဘ၀၌ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာျဖစ္ျခင္း
၂- ေယာက်္ား မဟုတ္မိန္းမမဟုတ္ နပုန္းပ႑ဳတ္ဘ၀ အဖန္ဖန္ျဖစ္ရျခင္း
၃- ကုဌႏူနာစြဲျခင္း
၄- သက္တမ္းမေစ့ခင္ေသျခင္း
၅- သူတစ္ပါးတို႕၏ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရျခင္း တို႔ျဖစ္တတ္သည္။
ပရာဘ၀(၁၈) - အရြယ္အိုေသာေယာက်္ားသည္ အလြန္ငယ္ေသာမိန္းမပ်ဳိႏွင့္ လက္ထပ္ျခင္းအတြက္ ျငဴစူစိုးရိမ္မျငိမ္မသက္ ႏွင့္အိပ္စက္မေပ်ာ္ႏိုင္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
အရြယ္ၾကီးသူတို႔ မိမိထက္အလြန္ငယ္သူကို လိုခ်င္တပ္မက္မိလွ်င္-
- ရတက္မေအး မအိပ္ႏိုင္၊မစားႏိုင္ တမိႈင္မိႈင္ေရာဂါ၀င္လာျခင္း
- လူအမ်ားတို႔၏ ကဲ့ရဲ့တင္းဖ်င္း ေလွာင္ရယ္ခံရျခင္း
- ငယ္ရြယ္သူမျငိဳျငင္ေလေအာင္ အလိုရိွသမွ်ေဆာင္ၾကဥ္းေပးရ၍ စိတ္ပင္ပန္းရျခင္း
- ထိုသို႔မေဆာင္ႏိုင္ေသာ္ ျငဴစူခံရျခင္းတို႔ျဖင့္ အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ စိတ္ဆင္းရဲရကာ ၾကီးပြားေရး၊ စီးပြားေရးတို႔ ဆုတ္ယုတ္ရတတ္ေပသည္။
ပရာဘ၀(၁၉) - အေသာက္အစားအေပ်ာ္အပါးၾကဴးသူကို အၾကီးအကဲေခါင္းေဆာင္တင္ေျမွာက္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
သမာသမတ္မရိွဘဲ အေပ်ာ္ၾကိဳက္၊ မူးယစ္တတ္သူသည္ အရာရာတို႔၌ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္မရိွ၊ ဖ႐ိုဖရဲဗရမ္းဗတာ ျပဳတတ္ ရာ ထိုသူမ်ဳိးကို ေခါင္းေဆာင္တင္ေျမႇာက္ဆရာတင္မိျခင္းသည္ အသင္းအဖြဲ႔၏ ပ်က္စီးေၾကာင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။
ပရာဘ၀(၂၀) - ပစၥည္းဥစၥာမရိွပါဘဲ အလိုၾကီးသူ၊ ရာထူးဂုဏ္အားနည္းပါးပါလ်က္ မင္းအျဖစ္ကို ေတာင့္တသူသည္ ပ်က္စီးျခင္း ၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
လိုခ်င္မႈေလာဘကိုအေျခခံ၍ မိမိႏွင့္မတန္မရာကို ေတာင့္တသူမွာ အေတာမသတ္ေလာဘ၊ ေမာဟ တို႔၏ေနာက္ရင္း မျငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ေသာစိတ္ပင္ပန္းမႈမ်ားကို ခံစားရကာ မိမိႏွင့္အမွန္တကယ္သင့္ေတာ္ေသာ ၾကီးပြားရာလမ္းေၾကာင္းမွာ ေပ်ာက္ကြယ္ ပ်က္စီးရေပသည္။
Powered by ScribeFire.
